O nas

 

1975...

Ośrodek został powołany przez Zarząd Miejski Towarzystwa Przyjaciół Dzieci w Łodzi na posiedzeniu w dniu 27 września 1974 roku. Zaczął funkcjonować od lutego 1975 roku. Był wówczas jedenastym w kraju ośrodkiem podejmującym działania zmierzające do zorganizowanej i systematycznej działalności na rzecz tworzenia zastępczych środowisk rodzinnych dla dzieci trwale pozbawionych więzi z rodziną naturalną. Ośrodek realizował w tym czasie zadania w ramach resortu Edukacji Narodowej.

Realizację zadań rozpoczęto od systematycznej współpracy z dwoma domami małych dzieci. W pierwszych latach działalności dokonywano rozpoznania i przygotowania kandydatów na rodziców adopcyjnych, ponieważ taka była wówczas potrzeba chwili. Tak więc rodzina adopcyjna była pierwszą formą zastępczego środowiska rodzinnego, którą Ośrodek organizował z dużym powodzeniem od początku działalności do dnia dzisiejszego.

Przez cały okres naszej działalności doskonaliliśmy metody pracy z kandydatami na rodziców adopcyjnych, pomagając im w zrealizowaniu tak ważnego planu życiowego i przygotowując ich do trudów wychowania dziecka osieroconego. Zawsze nadrzędnym celem przyświecającym naszej pracy było znalezienie "nowej, dobrej rodziny" dla każdego dziecka, które nie ma szans na powrót do rodziny naturalnej. Zawsze poszukiwano rodziny dla konkretnego dziecka - nigdy odwrotnie.

 Z biegiem lat działalność Ośrodka ulegała stałemu rozszerzaniu. Duży dział w naszej pracy stanowiły przez wiele lat rodziny zastępcze. Zorganizowana praca z tymi rodzinami prowadzona była od 1983 roku do końca 2011 roku. . Obejmowała ona od początku wspieranie już istniejących rodzin zastępczych z terenu Łodzi i województwa łódzkiego, głównie w postaci poradnictwa rodzinnego, psychologicznego i pedagogicznego, a także przygotowywanie i kwalifikowanie nowych kandydatów na rodziny zastępcze długoterminowe.

Rok 2000 był rokiem znaczącym dla Ośrodka, nastąpiło bowiem wtedy przeniesienie zadań ośrodków do resortu Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej. W pracy Ośrodka pojawił się wtedy nowy silny akcent: praca z rodziną naturalną.

Do stycznia 2007 roku, Ośrodek zajmował się także prowadzeniem Wojewódzkiego Banku Danych o Dzieciach Skierowanych do Adopcji oraz Rodzinach Zgłaszających chęć Przysposobienia Dziecka.

Do roku 2009 siedziba Ośrodka Adopcyjnego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci w Łodzi znajdowała się przy ul. Nawrot 30. Od marca 2009 roku Ośrodek działa w Łodzi, Al. Piłsudskiego 150/152.

Rok 2012 przyniósł kolejne ważne zmiany w funkcjonowaniu Ośrodka. Zgodnie bowiem z Ustawą o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej z dnia 9 czerwca 2011 roku, Ośrodek zmienił nazwę z Ośrodka Adopcyjno – Opiekuńczego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci w Łodzi na Ośrodek Adopcyjny Towarzystwa Przyjaciół Dzieci w Łodzi, a od dnia 1 stycznia 2012 roku Marszałek Województwa Łódzkiego zlecił prowadzenie Ośrodka Adopcyjnego w Łodzi Towarzystwu Przyjaciół Dzieci.

Podczas całej swojej wieloletniej działalności placówka podejmowała działania, które miały zapewnić dzieciom pozbawionym troski rodziców odpowiednią opiekę w innym środowisku. W tym celu ośrodek poszukiwał i nadal poszukuje kandydatów na rodziny adopcyjne, prowadził i prowadzi szkolenia, mające na celu pomoc rodzinom w opiece nad przyjętymi dziećmi.

Ważnym zadaniem ośrodka jest także gromadzenie informacji na temat dzieci tak, aby można było zapewnić im opiekę adekwatną do ich potrzeb. Wśród celów działania placówki jest także pomoc rodzinom adopcyjnym borykającym się z kryzysem w opiece nad dziećmi, rodzinom naturalnym, głównie matkom pragnącym oddać dziecko do adopcji, a także dzieciom adopcyjnym poszukującym swoich korzeni i tożsamości.

Ośrodek Adopcyjny Towarzystwa Przyjaciół Dzieci w Łodzi działa bez przerwy od 1975 roku. Przez te prawie 40 lat za naszym pośrednictwem utworzono ponad 3500 rodzin adopcyjnych. Doświadczenie, jakie udało się nam zdobyć, staramy się jak najlepiej wykorzystywać w pracy z kolejnymi rodzinami. Wiele z nich utrzymuje z nami stały kontakt, znajdując tutaj wsparcie w rodzicielstwie, które zawsze jest wyzwaniem. Ten kontakt jest bardzo ważny także dla nas, daje nam bowiem możliwość ciągłego uczenia się drugiego człowieka.